viognier

Viognier. Bardzo stara francuska odmiana uprawiana głównie na południu kraju. Znana dziś w całym świecie i ostatnio bardzo modna, choć w latach 60. ubiegłego wieku niemal zniknęła, nawet w samej Francji (w pewnej chwili zostało jej tylko kilkadziesiąt hektarów). Danych o jej pochodzeniu jest wiele, ale z reguły są to podania fantastyczne. Badania DNA pokazują, że jest spokrewniona z piemoncką freisą, a jej dalekim kuzynem jest nebbiolo. Mało odporna na choroby i trudna w uprawie, gdyż musi być zbierana dokładnie w chwili osiągnięcia pełnej dojrzałości, co jest trudne do osiągnięcia w gorącym klimacie. Wcześniejsze lub późniejsze zbiory powodują otrzymanie bardzo marnych win.

Daje wina o intensywnej, żółtej barwie (niesłusznie kojarzonej w tym wypadku ze słodkością) i równie intensywnym aromacie wiosennych kwiatów, moreli, brzoskwiń. Najwięcej win trafia na rynek jako młode, choć najlepsze z nich mogą dojrzewać wiele lat. Rzadko wytwarza się z niej wina słodkie. Jest tradycyjnym dodatkiem aromatycznym do syrahów z północnej części Doliny Rodanu, i równie klasycznym składnikiem białych kupaży z tego regionu).

Inne nazwy: barbin, vugava bijela.