nero di troia

Nero di Troia. Stara włoska odmiana winogron uprawianych głównie w Apulii, gdzie winnice prowadzone są starożytnym sposobem zwanym alberello (pojedynczy, niewysoki pień winorośli z niewielką liczbą mocno przyciętych łóz przypomina miniaturowe drzewko).

Nie jest wybredna jeśli chodzi o rodzaj gleby, sposoby prowadzenia oraz wysokie temperatury, a jej grona są stosunkowo duże. Używana do kupażowana, rzadziej do wyrobu win odmianowych. Jest podstawowym składnikiem apelacji Castel del Monte (100%) i Rosso di Barletta (70%). Jej nazwa pochodzi – według podań – od mieszkańców starożytnej Troi, którzy osiedlili się w Apulii po upadku słynnego miasta.

To jedna z niewielu odmian winorośli dających wina o aromatach wśród których nuty kwiatowe bezapelacyjnie wybijają się na pierwszy plan. W czystej postaci potrafi zachwycić świetną strukturą i cudowną krągłością. Uwodzi dyskretnym bukietem, którego dominującymi komponentami są aromaty wiśni, owoców leśnych, morwy i malin, spowite delikatnym zapachem fiołków.

Inne nazwy: Tradycyjną nazwą jest uva di troia, lecz ze względów marketingowych na popularności zyskała nazwa nero di troia.