Tokaji-Hegyalja

Wina tokajskie wyrabia się z trzech tradycyjnych odmian: furmint – 70 procent upraw, hárslevelű (słowacka lipovina) – 20 procent i sárga muskotály (żółty muskat, muskat drobnojagodowy), z ewentualnym dodatkiem szczepów zéta, kövérszőlő i kabar.
Wina tokajskie dzieli się – bardzo ogólnie – na wina wytrawne oraz wina botrytyzowane. Te ostatnie to grupa win obejmująca te wytwarzane z wykorzystaniem gron dotkniętych szlachetną pleśnią Botrytis cinerea. Dzielą się one na szereg kategorii, wyróżnianych ze względu na specyficzny sposób produkcji, ilościowy udział botrytyzowanych owoców oraz parametry analityczne wina. Podstawowy podział wyróżnia dwie grupy – tokaje samorodne i tokaje aszú.
Tokaje aszú są podstawowymi w regionie winami, wytwarzanymi z jednej z trzech wiodących odmian, przy czym wina z furminta (około połowa produkcji całego regionu) osiągają coraz częściej klasę światową.
Tokaje samorodne to wina wyprodukowane z częściowym udziałem botrytyzowanych gron. Kiście są zbierane w całości – bez selekcji jagód aszú – i poddane wspólnej fermentacji. W zależności od ilościowego udziału botrytyzowanych gron wino może być wytrawne, oznaczone jako tokaji szamorodni száraz, lub słodkie – tokaji szamorodni édes (zawierać musi co najmniej 30 g/l cukru resztkowego).
Jednak różnica pomiędzy oboma winami jest znacznie głębsza i nie polega jedynie na zawartości cukru. Klasyczny tokaj samorodni jest tradycyjnie winem mocno utlenionym, przypominającym typologicznie sherry fino i dla większości polskich gustów trudnym do akceptacji. Wersja słodka – przeciwnie – absolutnie trafia w nasze upodobania. To wino bardzo aromatyczne, a przy okazji – świetna (i dużo tańsza!) alternatywa dla tokajów aszú.