Tejo
Obszar jest pełen idyllicznych, winiarsko-rolniczych krajobrazów rozciągających się nad Tagiem. Podtapiany, zwłaszcza w przeszłości przez rzekę, zawsze słynął z żyznych, aluwialnych gleb, które zdatne były do uprawy zbóż, drzew cytrusowych, oliwek i ryżu. Obszary mniej żyzne, pokryte często piaszczystymi i łupkowymi glebami świetnie za to nadawały się do zakładania winogradów. Z uwagi na typ gleb i mikroklimatów apelacja dzieli się na trzy siedliska: Lezíra (lub Campo), która znajduje się po obu stronach rzeki (głównie w jej pobliżu), z glebami aluwialnymi, Charneca – leżąca na lewym brzegu Tagu, z glebami piaszczystymi, oraz Bairro – na prawym brzegu rzeki, ale z dala od jej nurtu (tu dominują gleby wapienne, gliniaste, a miejscami łupkowe). I jest to dość ważne rozróżnienie, choć nie znajdziemy tych określeń na etykietach, częściej w opisach win. Region ma tylko jedną apelację – Tejo, z możliwymi dopiskami określeń mniejszych obszarów geograficznych w apelacji.
To okręg, który jest również wielką nadzieją dla win białych, więc warto ich tu poszukać. W większości są to wina do bieżącej konsumpcji i – jeśli dobrze zrobione – świetnie owocowe i orzeźwiające. Teoretycznie to obszar bardziej sprzyjający winom czerwonym, niemniej pogoń za lepszymi winami białymi dotarła i tu, podobnie jak do Alentejo.